Het vaderkamp begon al met een leuke activiteit; de stippelspelen. Dit is te vergelijken met de Olympische Spelen, alleen dan in het klein. We moesten ballen gooien, hoogspringen en touwtje springen. De laatste activiteit van de stippelspelen was met de hele groep; Ruiter bestijg uw paard. Een spel wat erg goed aansloeg en iedereen enthousiast aan mee deed.
Na de spelen was het alweer half 6, tijd voor de kinderen om hun bedje op te maken en voor de vaders om de tenten op te zetten… zou dit goed komen?
Gelukkig mochten ze daarna een kampvuur maken, waardoor het kind in hen weer naar buiten kwam. Even later kwamen de kinderen nog helpen met hout sprokkelen; het bleef niet bij takjes maar hele bomen werden aangesleept. Een tijd later werd het eten opgeserveerd, waarvan we heerlijk hebben genoten bij het kampvuur.
Na bij het kampvuur nog een zakje chips te hebben gegeten, vroegen de kinderen zelfs wanneer ze naar bed mochten. Door al het enthousiasme en spanning (en het kampvuur) werden ze lekker rozig. Nog een knuffel en kus van de papa’s en slapen maar!
Dit gold natuurlijk niet voor de vaders; voor hen hadden we iets veel leukers in gedachten. Een speurtocht door het donkere bos! Met wat opdrachten natuurlijk. Eenmaal aangekomen bij de vijver hebben de vaders wel vijf rondes gelopen voordat ze vonden wat we hadden verstopt… Iets roods en kouds.. De speurtocht eindigde bij de pond, waar een hele lieve moeder de vaders opving met nog wat ‘koud drinken’.
De volgende ochtend was vroeg, een uurtje of 5. Slapen zat er maar weinig in. Niet voor de vaders, want die snurkte lekker verder. De hele nacht klonk een luid orkest in de blokhut, begeleid door alle vaders. Gelukkig hadden de kinderen hier niet veel moeite mee (zelfs een paar kinderen konden er wat van, hihi). Na 5e moesten de kinderen nog even blijven liggen, want het was nog midden in de nacht! Maar nog voor half zeven hielden ze het niet meer. Daarom is er een filmpje opgezet die erg interessant was: ‘Mees Kees’.
Toen het filmpje was afgelopen en de vaders nóg steeds aan het snurken waren, was dit een mooie gelegenheid om ze wakker te maken. Correctie: wakker te schreeuwen! En dat is dan ook gelukt.
Na het ontbijt op de laatste dag moesten we nog veel opruimen. De bedjes, de tenten, de ontbijtspullen.. Een aantal kinderen was ook erg moe en erg toe aan de bank thuis, om de rest van de dag nog lekker op de bank te hangen! Om 11.00 uur hebben we afgesloten met de installatie van Randy, Thomas en Jasper, die zich nu ook échte Bevers mogen noemen. Gefeliciteerd mannen!
En weten jullie wat nog het leukste is: géén een moeder gezien bij het brengen of ophalen. Zouden ze zich hebben verveeld zonder man en kind in huis?
